سلام
هفته‌ی گذشته من به شمال رفتم اما این مسافرتم با مسافرت های قبلی یه خورده تفاوت داشت آخه من همیشه مخالف رفتن بودم چون هم بیکار بودم هم حوصله‌ام سر می می رفت به خاطر همین
دوست نداشتم بریم
اما این دفعه به خودم گفتم بیا برو اما نه مثل همیشه اگه می خو ای بری برو دنبال چیزی منم با این هدف رفتم
رفتم ببینم این دفعه چی می شه خیلی خوشحال بودم که دارم می و برای رفتنم هدف دارم وقتی رسیدیم شروع کردم به تجزیه‌ی دوستانی که در کنارم هستن می خواستم ببینم اون ها هم تو زندگی شون هدف دارن اصلاً برای چی زندگی می کنن و به چه دلیلی پا به این عرصه گذاشتن
اما
اما متاسفانه هر چی بیشتر می گشتم کمت پیدا می کردم
و این موضوع خیلی ناراحتم کرد ما که یک با بیشتر فرصت زندگی توی این دنیا رو نداریم و می دونیم به جای دیگه تعلق داریم وبازگشتمون به سوی خداست تا زندگی جاودانمون رو شروع کنیم چرا واقعاً چرا باید بدون یه هدف اصلی بگذره وتموم دغدغه هامون سهمیه بندی بنزین ویا گرون شدن اجناس وپول جمع کردن باشه مگه ما نمی گیم خدا روزی رسون وبه هرکس روزی اون رو می ده پس این همه حرص وجوش الکی چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یا حق
